Kremy - od czego zacząć ? cz. I

Skóra człowieka stanowi barierę ochronną przed szkodliwym wpływem środowiska zewnętrznego. Jest ona szczególnie narażona na działanie promieni słonecznych, wilgotnego powietrza, niskich temperatur, zanieczyszczonej wody itd. Dlatego powinniśmy o nią dbać należycie i stosować na jej powierzchnię kosmetyki (balsamy, kremy, emulsje itp.) o dobrej i sprawdzonej jakości. Współcześnie producenci oferują nam szeroki wachlarz wyboru zarówno w cenie jak i w składzie. Ceny dobrego kosmetyku bez konserwantów i polepszaczy są znaczne dla przeciętnego konsumenta a proponowany skład nie zawsze może przynieść pożądany efekt. Dlatego też zachęcamy do stworzenia własnej receptury gdzie użytkownik ma wpływ na dobór i jakość składników. Gwarantuje dobrą zabawę i sporo satysfakcji. Jednak aby móc rozpocząć przygodę ze swoim pierwszym produktem kosmetycznym dobrze jest się zaopatrzyć w wiedzę teoretyczną, która pozwoli na zrozumienie i ewentualną korektę pierwotnego przepisu.

Każdy preparat najlepiej rozprowadza się po ciele jeżeli jego skład jest jednorodny. W przypadku składników wzajemnie rozpuszczalnych o podobnej trwałości i lepkości np. woda i gliceryna, wosk i  tłuszcz problem z jednorodną konsystencją niewystępuje. Jednak większość kosmetyków pielęgnujących stanowią substancje nierozpuszczalne wzajemnie. Kremy składają się z wody i tłuszczów. W takich przypadkach dąży się do uzyskania mieszaniny, w której składnik jednego typu będzie występował w postaci drobnych cząsteczek rozprowadzonych równomiernie w jednorodnym roztworze składników drugiego typu. Oba typy nazywamy odpowiednio fazami (wodną i tłuszczową). Połączone fazy to emulsja. W zależności od tego która faza będzie występowała w emulsji w formie drobnych cząsteczek układ taki będzie typu albo “olej w wodzie” (O/W) albo “woda w oleju” (W/O). Konsystencja emulsji w obu przypadkach zależy od rodzaju składników oraz użytej ilości w recepturze.

Rysynek nr 1. Emulsja W/O. Jest to typ emulsji szczególnie polecany dla cery suchej, działa natłuszczająco, pozostawiając tłusty film na skórze.

Rysunek 2. Emulsja O/W. Jest to typ lekkiej emulsji, która dobrze się wchłania i nie pozostawia tłustego filmu na skórze

Dwie sustancje chemiczne mogą utworzyć jednorodny roztwór tylko wtedy gdy występuje podobieństwo w ich budowie tzw. polarność cząsteczek. Substancje mieszają się ze sobą jeżeli ich polarność jest zbliżona. Rodzajem niepolarnych surowców kosmetycznych są m.in. tłuszcze i woski czyli węglowodany. Najbardziej polarnym surowcem kosmetycznym jest woda  oraz grupy hydrokrylowe (-OH), eterowe (-O-) oraz karboksylowe (-COOH). Pomiędzy tymi dwoma fazami zachodzi zjawisko napięcia międzyfazowego, które powoduje oddzielanie się fazy wodnej od fazy tłuszczowej. Napięcie międzyfazowe można zmniejszyć wprowadzając substancje zwane środkami powierzchniowo czynnymi (ŚPC). Środki te mają właściwości polarne i niepolarne co oznacza, że mają tendencję do rozpuszczania się w wodzie i w tłuszczach. Rozpuszczalność ŚPC zależy od przewagi fragmentów hydrofilowych (rozpuszczalnych w wodzie) oraz fragmentów lipofilowych (rozpuszczalnych w tłuszczach).

Jeżeli ŚPC wprowadzi się do mieszaniny wody z olejem to zacznie się on gromadzić na granicy faz. Jest to spowodowane tendencją znalezienia się w środowisku o odpowiadającej im polarności. Fragmenty hydrofilowe będą dążyły do znalezienia się w wodzie natomiast fragmenty lipofilowe będą przyciągane przez oleje. W ostateczności powstaje jakby pomost łączący obydwie fazy wodną i olejową z jednoczesnym malejącym napięciem międzyfazowym. Tak utworzona emulsja pod wpływem gwałtownego mieszania spowoduje rozbicie jednej z faz na drobne kuleczki. Środki hydrofilowe ułatwiają tworzenie emulsji typu O/W, środki lipofilowe dają emulsje W/O.

cdn...

pozdrawiam,

Kinga Bzduła